bazen bir şeyleri silmek istersin de silemezsin ya hani,
elin gitmez, bir küçük anı yeter titremeye.
bir oyun sahnelendi dün gece,
kanlı ve kirli
söküp çıkaran tüm sevgiyi,
yakıp yıkan tüm iyiliği.
bir oyun sahnelendi,
ve her şey bitti.

''biz kırıldık daha da kırılırız
ama katil de bilmiyor öldürdüğünü
hırsız da bilmiyor çaldığını
biz yeni hayatın acemileriyiz.
bütün bildiklerimiz yeniden biçimleniyor
şiirimiz, aşkımız yeniden,
son günleri yaşıyoruz belki
ilk günleri de yaşarız belki
kekre bir şey var bu havada
geçmişle gelecek arasında
acıyla sevinç arasında
öfkeyle barış arasında.''


Cemal Süreya

Yadırganmaz gerçeklikler hayatın hep ensesindedir, bir yılan misali.

Hayat hep karanlıktır, seçemezsin renkleri.

Etraf uğuldar,

İnsanların yaşama sesleri…

Yaz ayı gibidir aşk.

Kara bulutların ardından sıyrılıp gelir ve geçer,

Ardında kara bulutlar ile.

Özlemi, sevgiyi öğretenin yoktur iyisi kötüsü.

Özlem güzeldir,

Sevgi güzeldir,

Karşılıklısı, karşılıksızı.

Bir baloncuk beliriveriyor düşüncelerin arından, kapkara gündüzleri delip geçen.

Olmaz diyor haykırırcasına sessiz. Esmemeli rüzgar,  yönüne.

Silüetler ardında benliğin, beliriveriyor beklenmezler akşamında.

Bir görüş bile yakıp geçerken tabuları, benim kararım niye?