19 Mart 2013 Salı


Her şey durağan ve olması gerektiği yerde. 
Ne bir eksiği ne de bir fazlası var,
her şey olduğu gibi.

Geceydi;  acılar anadan üryan, yalnızlığın soğuk bedeniyle sevişiyordu.
Güneşi emmeyen vücutlar…

Bir kuzu doğuyordu, bir ceylan, bir tay.
Bir bebek dünyaya geliyordu karamsarlığa inat,
                                                                          Sonra bir kuzu ölüyordu, bir ceylan, bir tay.
Umuda inat.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder